Nobody's diary

If I wait for just a second more,
I know I'll forget what I came here for,
My head was so full of things to say,
But as I open my lips all my words slip away

Alicja w zimie

Ten pies się nie domyka, cały biały, w śniegu,

trzykropki małych plamek na nim, jak zwietrzała ospa,

odpadną, gdy ukradniesz wilgoć, poszarzeją,

skurczą się i pies zniknie. Cisza jest bezbronna,

gdy ten krzyk, rozpostarty na moich ramionach,

tak faluje (przebiegam po zatartych śladach

wstecz głowy, gdzie tak łatwo w głosy się zaplątać).

Kto pan jest? W jakim celu? Tu się łatwo wpada,

trudniej wyjść tak do końca, do samego siebie.

Oni widzą i słyszą, wszystko, bez różnicy,

przez telefon i radio, nawet kaloryfer.  

W satynowych kagańcach przyjdą po mnie wilki.

Pisk opon przed blokiem,

wycie, będzie jazda.  

Nobody's Diary