Sonet
dla cynamonowej dziewczyny
dla cynamonowej dziewczyny
turn the body inside out
into that central universe where a shout
is enough to bring on rain, or sun, or night
George Szirtes Sonnet: So he lay naked…
cy-
namonowa dziewczyna, czuła jak piorunian,
wybuchała mi w dłoniach, urywając palce.
sejsmografy kreśliły wściekłe amplitudy,
kołysząc pisakami do ostatnich granic.
noc rwała się jak okrzyk i kończyła deszczem
perseidów zwabionych zwilgotniałą glebą,
gdy łączyliśmy ciała tuż przed opadnięciem
w niższe rejestry dźwięku do suchego szeptu.
cy-
namon był zapalnikiem, który mógł odmienić
znany porządek świata, cieplarniany układ,
gdzie paznokciami nowe wyznaczała cele
wybuchowa dziewczyna, czuła jak piorunian.
zdetonował nas sierpień zaszyty pod skórą.
inni nie mieli szczęścia – umierali długo.
