Psalm tunelowy [widzenie]
nad liter bruzdą - widzisz jeszcze
mój obraz: idę przez powietrze,
a za mną miasto moje idzie.
mój obraz: idę przez powietrze,
a za mną miasto moje idzie.
Tadeusz Gajcy Do potomnego
miejskie chodniki zawieszone
nad popiołami strzegą pilnie
byś się nie zapadł w wąskie bruzdy
którymi sunie w dal niepamięć
każda litera to jest rana
rozdrapywana przez dzisiejszych
i tych co jeszcze nie zginęli
kradnąc umarłym dni zaduszne
kiedy w tunelu metra wagon
jak kret przepycha się przez ciemność
wciąż słychać szept przydrożnych chłopców
i dziewcząt
zamienionych w kamień
a w górze miasto zawisając
niby koliber wciąż się żywi
różową kreską którą niebo
wypuszcza rankiem ponad dachy
w powietrze ciężkie
od niczego
