40 tysięcy w 4 lata i 5 rocznica - z tej okazji wiersz

Nieoczekiwanie początek roku przyniósł przekroczenie przez tego bloga magicznej zdawałoby się liczby 40.000 odwiedzin. To dużo powyżej moich oczekiwań.
To także 5 rocznica wydarzenia, które doprowadziło do szybkiej krystalizacji mojego debiutanckiego tomiku "Aubade triste".
Jako pewnego rodzaju zamknięcie wiersz, którego tytuł jawi mi się jako tytuł kolejnego  - planowanego czwartego tomiku ( to zabawne, bo trzeci - "Madafakafares"- ukazał się dopiero co).
Kolejny remanent pokonkursowy po Czerwonej Róży.

Saudade alegre [ta nasza szarość]

Co nie ustoi w miejscu zbyt długo
Ona co pierwszą jest potem drugą

Tadeusz Śliwiak Ta nasza młodość

po pięciu latach jest napis o tobie

i fotografia, a wszystko nie mówi

nic i nikomu nawet ani słowa.

to cisza, zwykła i przepowiedziana,

w której się gnieżdżę ja – kornik i drążę

ścieżki w pamięci, poszukując dźwięków,

zapachów, smaków. obrazy mam w sepii

– to elegancja z minionej epoki,

gdy wszystkie filmy były pozbawione

żywych kolorów i nawet pancerni

rwali na berlin na zszarzałym rudym.      

czy byłaś szara? ja mylnie pamiętam

i choć złośliwie stara mi rymuje

chochlik mózgowy, to przecież przeczuwam

barwę i młodość, włóczkową czapeczkę

wiązaną na dwie bielutkie tasiemki

przez ręce szorstkie od stwardniałej wody,

a dalej jeszcze urywek piosenki

oszanzelize w nieznanym dialekcie.

teraz zamknąłem to w wąskich literach,

słownych szczelinach wypełnionych farbą

nie do wymycia przez spokojne deszcze.

z taką nadzieją trudno się pożegnać.