Kill 'Em All

Novit enim Dominus qui sunt eius

Arnaudowi Amaury i Jarosławowi Moserowi

zbyt łatwo cytujemy małe brudne księgi,

wciąż modląc się żarliwie, by pan ich pokarał

już za samo istnienie, za grzeszną odmienność

obcej mowy, uczynki oraz zaniedbania,

najbardziej zaś za słowa od cudzych proroków,

świętych lub krzewicieli swobodniejszych myśli,

bo wtedy nas dotyka nieznany niepokój,

że może my nie wiemy i w mroku błądzimy,

a nasze serce - kamień - nie przyspiesza wcale

nadejścia końca świata, utraconych rajów

czy nagrody za wierność, jaką obiecali

szamani dobrych nowin i piewcy dżihadu,

bo cytowane księgi lepią się od brudu,

co lęgnie nam się w głowach, gdy mocno bijemy

pokłony na dywanach, posadzkach z marmuru,

błagając, by odnowił oblicze tej ziemi

dobry pan pochowany między okładkami

przez natłok zwykłych grzechów, sprawiedliwych zbrodni,

który ma chyba dosyć „zmiłuj się nad nami”

skamlanego przez stada gorliwych gamoni.