Chciałbym z powrotem usłyszeć w słowach imiona rzeczy

Tenebrārum

Robi się późno w moim życiu, i to nazbyt wcześnie

Paul Celan w liście do Ilany Shmueli,

módl się do nas panie, bo jesteśmy głośno

i w twoje słodkie ciało wjedziemy na brzytwach.

cokolwiek zamiast amen zasłania nam usta

a kropka dusi zdanie bez ważnego końca.

módl się do nas panie, bo jesteśmy dawno,

i w twoje jasne progi pukamy jak w pudło

instrumentu, któremu złodziej ukradł serce.

teraz ta pustka czyha na przyjazne dźwięki.  

módl się do nas panie, bo jesteśmy późno

i ostrze nie domyka nam żadnej godziny,

wskazówki wciąż chybiają, głuchy dzwon nie bije

po stronie, gdzie portfele cierpią na anemię.

módl się do nas panie, bo jesteśmy jeszcze,

a kiedy nas zabraknie, ty przestaniesz także

oddychać w swoim niebie bez żadnego celu

i ogarnie cię smutek, że nikt nie usłyszy,

 

jak wymawiasz imiona swoich marnych dzieci