Drapanie [REDRUM]

Aubade triste V [Kreski]

przemawiałaś czule do nóg – nie chciały cię nosić

przemawiałaś czule do rąk – nie chciały cię słuchać

i syczałaś gniewnie ­– synku czemu mnie zabijasz

morderco w foliowych butach który przywiązujesz

dzień w dzień do poręczy łóżka przecież nie zawisnę

na jedynym skrzydle i dlaczego wbija gwoździe

w moje żyły lodziarz o suchej twarzy gdy wszystko

drewniane i każdy krzyż ma dwa twarde końce

a ty synku niesiesz truciznę jakiej nie przełknę

nawet gdybym chciała na jutro sukienkę w kwiaty

moją iskiereczkę z popielnika niech ogrzeje

pościel zimniejszą od oczu ze szklaną posypką

kiedy wewnątrz tyka zegar co nie odmierza

czasu do spotkania tam w szafie leży ubranie

na drogę pamiętaj spalisz mnie i zdjęcia mietka

w niemieckim mundurze niech zostanie garstka pierza

niesionego lekkim dmuchnięciem na lustro trzymane

przy ustach zobaczysz jeszcze powieje zamiecie