Dziecinada na rockowo - czyli mój wiersz

Dziecinada


kiepsko się sypia, śni się niewyraźnie,
nie wiedzieć czemu tęskni nierozsądnie,
choć to dziecinne (przecież wczoraj właśnie
tak powiedziałaś), więc znów jestem chłopcem   

i w ręku ściskam przybrudzony sznurek,
(na jego końcu szarpie się latawiec
jak rozwścieczony zimnym wiatrem kundel)
a niebo sunie poza własną krawędź,

nie zabierając żadnych pasażerów,
bo jest donikąd i purenonsensownie
pobłękitniałe od brzegu do brzegu,
dwa razy dziennie bawi się w dwa ognie

z jedynym słońcem, taka zaś wyłączność
jest zbyt jaskrawa i wpada w przesadę
całkiem dziecinną, mocno niewygodną.        
niedobrze śni się, sypia niedokładnie.

(z tomiku Herzlich Endlösen (GSW BWA Olkusz 2017)