Ian Curtis 18.05 - We saw ourselves now as we never had seen

Niesamowite. W przyszłym roku skończyłby 60 lat.
Wiersz był już, ale rocznicowo powtórzymy. 

Smutnik [dekady] 

Of what is past, or passing, or to come

W.B.Yeats Sailing to Byzantium

dla I.Curtisa

Zanim się zapomina martwy pies w ogrodzie

i młodzi idą wolno do wtóru muzyki,

niosąc na barkach brzemię – puste szklane czółno,

którym upływa ciało nad ciemnym dnem rzeki

jak spopielony papier prosto w jasną noc.

I pętla się zaciska nad krzesłem, a w pętli 

zawisa haust powietrza przed ostatnim lotem

– za nim już tylko przestrzeń przystrojona w pióra,

odpustowa nagroda dla wierzących w bajki

o tym, że ludzkie ciało się przemienia w czas.

A on się nie upłynnia, choć upływa w żyłach

i sam się zapomina, zaciskając węzeł

na sznurze wyplecionym w kraju dla nikogo,

lecz martwy pies w ogrodzie będzie obszczekiwać

kolejnych młodych głupców w rytmie gdzieś ty był.