Trudno powtórzyć te białe szarości. Nad ranem lepią się do niej słowa.

Warum

Emilowi Laine’owi

wróć do biegu do brzegu i potąd

 w giętki świat drukowanych metafor

 na manowce gdzie słowo za słowo

 wchodzi drzazgą wychodzi niełatwo

 razem z nerwem a na pewno z głową

 co się kryje za brzegiem za biegiem

 jaki biegun czy splot kropek kresek

 komunikat nadany pospiesznie

 i śmiech skryty w twojej prawej ręce

 nie krew woda czy papier w butelce

 ugnij nogi poczuj lot i wiersze