Ostatni wiersz z "Aubade Triste"

Król owocowych galaretek

Hej, jestem królem owocowych galaretek

tego co półprzejrzyste i stanowi wejście

pomiędzy obce dykcje, stępione języki,

słowa, w których na chwilę zastyga zdumienie.

Hej, jestem panem kolażowych niepewności,

przyczepiam się zbyt łatwo do powierzchni, sunę,

nie dotykam istoty, sklejam nieporadnie

strzępki nic nieznaczących smaków i obrazków.

Hej, jestem władcą bakaliowych przyjemności,

ledwie chwilowy, płaski, ciążę w asymetrii

ku brakom znaczeń, zbitkom pustych dźwięków, gdy głos

wewnętrzny każe ulec melodii bezradnych

pozytywek, a wtedy przytupuję w rytmie

dżez drze beton, dżez drze beton, dżez drze beton.