Tego, co mam w środku, nie założę na wierzch

M. Street

“dreaming of mercy st.

wear your insides out

dreaming of mercy

in your daddy's arms again”

Peter Gabriel - Mercy Street

Budzę się za wcześnie, jakby tam za oknem

czekało na mnie coś doskonałego,

zamiast zwyczajnej mgły i warstwy chłodu

- łódeczka zanurzona w betonowej fali.

Tego, co mam w środku, nie założę na wierzch,

nie pasuje do żadnej koszuli czy spodni,

pluje szkłem, parzy śmiechem i jest jadowite

jak zamsz lub satyna zdarta z naszych powiek.    

Szyje się z niej marne dni i wszystkie

nierozpoznane noce, kiedy pragniesz bliskości

na wyciągnięcie głosu, bo ręce są za krótkie,

pełne mojego ciała (dałaś je diabłu, dałaś wodzie). 

Teraz  mogę płynąć łóżkiem, jeść, śmiać się na zapas,

trochę umrzeć i odrosnąć, a gdy włożysz mnie do lodówki

obok wódki i pomidorów, sam się natnę i wszystko

zejdzie ze mnie na drogę, gdzie chłód stawia znaki,

a potem wyławia nas ze snu

Peter Gabriel - Mercy Street.Live in Milan