Recenzja „Herzlich Endlösen” i kilka wierszy - lecimy "Helikopterem"

RECENZJA - LINK

WIERSZE - LINK

Bo we mnie jest mrok (gorący jak samum) - czyli wywiad ze mną w radio + jeden z najnowszych wierszy

Rozmowa ze mną w Radio Radom i jeden z najnowszych wierszy (czytany).

 

LINK- WYWIAD

Poletnio, posłonecznie [Aunque a veces parecemos tontos]

Jeden z nowszych, pokonkursowo.

Państwo Łazienkowscy - latem

w samo południe, w łazienkach, na trawie

widzę jak słońce liże twoje stopy

i choć z głośników płynie chłodny nokturn

wiem już, że można spalić się bezgłośnie

w opustoszałym nagle wielkim mieście,

wśród tłumu ludzi na letnim koncercie.

obok pomnika czai się fortepian

- to ożywiony dźwiękiem nosorożec

z otwartym grzbietem (czarnym cienkim żaglem)

sunie po trawie, stołecznej sawannie,

gdy smukłe palce muskają klawisze,

a wtedy można i ciszę usłyszeć.

w ciszy, co dzieli sypiące się dźwięki,

leniwiejemy na wzorzystym kocu,

bo może jest to nieostatnie lato,

kiedy nas studzi oszroniony nokturn

- stwardniała w słońcu lodowata nuta,

która topnieje niby oksymoron.  

---------

 

Śmierć to miejsce, nie czas.

Z "Karmageddonu"

a teraz ułóż mnie do snu 
(wiktoriańska galeria pośmiertna)

mamy otwarte oczy, ale nie sięgamy wzrokiem

głębiej niż na paznokieć. za to oni widzą

nieuchwytne oznaki zmierzchu. te uśmiechy

pełne zakłopotania, kiedy ślizgamy się po powierzchni

życia jak cicha rtęć zastygająca na szklanych płytkach.

rankiem zdejmiemy odciski z własnych śladów.

jedyne co nas oddziela od wspólnych niedzielnych spacerów,

to soczewka i rozbłysk magnezu w wąskiej szczelinie,

szelest martwych koronek, metalowy stelaż.

resztę zgasi sztywna cisza. stracimy ją bezpowrotnie,

gdy tylko otworzymy usta. otwór na klucz albo żeton.

obraz jest czysty, mówi: śmierć to miejsce, nie czas.