I don't care how many letters they sent. Morning came and morning went.

Kolejny pokonkursowy. I filmik do tego, a na koniec coś noblowskiego :)

Część głowy 5. Kukułczy

a jeśli między nami cicho wstyd zalegnie,

to jakby nas nie było, nieistotne chwile,

niepotrzebne uczynki, nieuważne słowa,

bo nikt już nie pamięta, po co kogoś kocha

i czy kocha się wierniej od samego siebie,

a wierność brzmi tak pusto, jak w pustych pokojach

cisza się łasi do nóg byłych lokatorów

i tłucze o wypchane kałduny walizek,

gdy odchodzimy dokądś związani nadzieją,

że może jutro lepiej, najdalej, zapewne. 

jeśli się między nami cicho wstyd zalęgnie,

banalny i ponury, to przemożna siła

będzie nas odpychała najdalej od siebie

i zginie ślad ostatni po miejscu, gdzie słońce

wplatało się podstępnie w kosmyk twoich włosów

wytapiając miedziane odblaski, a potem

spływało mi po dłoniach, więc zaczynam drętwieć

na samą myśl o drodze, oddaleniu bardziej

dotkliwym od bliskości, głośniejszym od braku

jakiegokolwiek dźwięku, a potem odkładam

słuchawkę, przesuwając palcem po ekranie. 

--------------------

 I suplemencik noblowski - zgodnie z tytułem posta. 

__________